ชีวิตหลังโฮย่าจากไปเป็นยังไงเหรอ... เอาจริงก็หวิวๆ ว่างๆ อยู่พักนึงนะ แต่ใจนึงก็โล่งใจว่าเค้าไปสบายแล้ว ช่วง 6 เดือนสุดท้ายของโฮย่า เราลงมานอนเตียงหมาข้างล่างกับเค้า ดูแลกัน 24 ชั่วโมงแบบโลกนี้มีเราสอง แดดดี้ ลิง และอาโย แทบไม่มีตัวตน กลางวันมาออฟฟิศ แม่เป็นซอมบี้ทุกวัน

หลังจากเราทำพิธีเผาโฮย่า เราได้ส่งกระดูกไปหลอมเป็นพลอยสีชมพู คัทเหลี่ยมรูปหัวใจ ร้านชื่อ Gemories เค้าให้เอาเส้นผม เส้นขน (ถ้ายังมีชีวิตอยู่) ของคนหรือสัตว์เลี้ยง ไปหลอมเป็นพลอย เลือกสี เลือกขนาด และคัทได้ ทักไปทาง messenger แล้วนัดเซลล์มาหาถึงที่ออฟฟิศเพื่อให้ดูตัวอย่างงาน เราตกลงเลือกคัทหัวใจสีชมพู (หวานนนนน เหมือนโฮย่า) และให้เค้าเอากระดูกโฮย่าไปเลย เค้าใช้แค่นิดเดียว ใส่กล่องเล็กๆ กลับไป ระหว่างการหลอม มีอัพเดทมาประมาณสองครั้งว่าถึงไหนแล้ว ใช้เวลาผลิตทั้งหมดประมาณ 30-45 วัน แล้วเค้าก็นำส่งให้

เราเอาพลอยนี้ไปให้ jeweler ขึ้นแบบสร้อยทอง มีจี้ชื่อ Hoya ฝังเพชรเม็ดจิ๋ว ดูมีราคาแบบไม่เว่อร์ ส่วนพลอยให้ล้อมกรอบทอง ห้อยคู่กับป้ายชื่อ ใช้เวลาอีกประมาณ 1 เดือน ก็สำเร็จออกมาเป็นโฮย่าที่จะอยู่กับเราตลอดไป ไว้ดูต่างหน้าเวลาคิดถึง ตั้งใจให้เป็นแบบที่เรียบง่าย ใส่ได้บ่อยๆ เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ใส่ทุกวัน เพราะตั้งแต่หลุดมาจากโลก corporate world อยู่กับหมามากกว่ากับคน ไม่เห็นมีใครทัก คุณแบ๋มอ้วน คุณแบ๋มผอม เสื้อสวย ตุ้มหูเริ่ด เราก็ติดการมาทำงานแบบกางเกงยางยืด แป้งไม่ทา หน้าไม่แต่ง แต่อยากตื่นมาทำงานทุกวัน

จริงๆ มีหลายทางเลือกเลยนะ เดี๋ยวนี้ กับการนำกระดูก ขน หรือใดๆ มาทำเครื่องประดับ พวงกุญแจ หรือแม้กระทั่งใส่กระสวยอวกาศยิงออกนอกโลก อันนี้เห็นที่งาน Interpet ที่โตเกียว เค้าขายหลอดให้ใส่เถ้า 5 กรัม 300,000 เยนมั้งถ้าจำไม่ผิด จะต้องรอครบ 1000 หลอดถึงจะยิงออกนอกโลก ... แล้วเราได้อะไรเหรอ ได้มองดาวตกแล้วคิดว่านี่ใช่กระสวยที่มีเถ้าลูกรักเรามั๊ยนะ มีความคิดแว๊บมาประมาณ 5 วิว่าส่งโฮย่าไปดีมั๊ย เที่ยวมาทั่วโลกแล้ว จะได้เที่ยวอวกาศด้วย แต่วิที่ 6 สติกลับมาคิดได้ว่า เงินจำนวนนี้ซื้อข้าวซื้อขนมให้สรรพสัตว์ในสังกัดได้ไม่รู้เท่าไหร่ แล้วโฮย่าก็คงไม่ได้อยากเที่ยวอวกาศ ป๊อดจะตาย มีไว้ให้คนเงินเหลือละกัน คนญี่ปุ่นเท่านั้นที่คิดเซอร์วิสแบบนี้ได้

เราเคยเขียนไว้ว่าเราเลือกที่จะให้คุณหมอมาฉีดยาส่งโฮย่าขึ้นสวรรค์ มีคนจำนวนนึงที่ได้อ่านเข้ามาทักถามว่าติดต่อคุณหมอได้ที่ไหน เพราะอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับน้องหมาของเค้า การได้เตรียมตัวมันก็ดีกว่าการไม่ได้เตรียมตัวนะ เราคิดว่า มีข้อมูลไว้ถ้าไม่ได้ใช้ก็ไม่เสียหาย ดีกว่าถึงเวลาอยากได้แล้วหาไม่มี แม้เราจะเชื่อในโชค แต่เราก็เชื่อใน choice ด้วย คนเรามีทางเลือกเสมอ อย่าโทษโชคชะตาอย่างเดียว 

นอกจากจะมีคนหลังไมค์มาแล้ว ก็ยังมีรายการมาขอสัมภาษณ์หน้าไมค์ด้วย คือรายการ Pet Lover by Jerhigh ที่มีช่วงดาวหมา สัมภาษณ์คนที่น้องหมาเสียชีวิตไปว่าทำใจยังไง เป็นกำลังใจให้คนอื่นๆ ที่มีประสบการณ์เดียวกันผ่านมันไปได้ เราอาจจะมองต่างไปจากหลายๆ คนในเรื่องนี้ เราคิดว่าความตายก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ไม่ต่างจากวันเกิด วันตายควรจะเป็นวันที่เราฉลองชีวิตที่ผ่านมาทั้งหมด โฮย่าทิ้งอะไรไว้ให้เราตั้งเยอะแยะ ตอนอยู่คนก็รัก ตอนจากไป คนก็คิดถึง เราดีใจที่ชื่อ Hoya ยังเป็นชื่อที่คนเรียก คนรู้จัก คนรักและไว้ใจ เพราะตอนมีชีวิตอยู่โฮย่าก็เป็นแบบนั้น แม้ว่ายิ่งนานไป คนจะยิ่งรู้จักโฮย่าที่เป็นหมาน้อยลง แต่ก็จะมีคนรู้จักโฮย่าที่เป็นแบรนด์ที่ส่งความสุขให้น้องๆ หลายๆ บ้าน โดยมีความตั้งใจให้น้องๆ ได้มีสุขภาพแข็งแรง และคุณภาพชีวิตที่ดีไปอีกนานๆ ชีวิตที่ดีไม่ควรนับกันด้วยจำนวนวันเท่านั้น แต่วันที่เค้ามีชีวิตอยู่นั้นควรจะเป็นวันที่เค้ามีความสุขด้วย

พอไม่มีโฮย่า เราก็มีเวลาสนใจอาโย ลิง สามี และสารร่างตัวเองมากขึ้น เก็บบ้าน เก็บแผ่นกันลื่นที่เต็มบ้านไปหมด ที่นอนหมาทุกยี่ห้อ ที่ระเกะระกะทุกหนแห่ง ใจหายเล็กน้อย แต่ก็ได้เป็นบ้านที่เหมือนเป็นบ้านคนขึ้นมา สมบัติโฮย่าบ้านนี้มีไม่มากเพราะย้ายมาตอนแก่ ไม่เล่นของเล่นแล้ว แม่จะหมดตัวไปกับอาหาร วิตามิน และที่นอนหมาแก่ เราพอมีเวลาขึ้นมา ก็เข้ากระบวนการซ่อมร่างที่พังจากการหิ้วพยุงหมาแก่ไปฉี่ ไปอึทุกคืน ฝังเข็ม กินยา นวด กายภาพ และมาจบที่การจัดกระดูกที่ทำให้พอรู้สึกดีขึ้น ผ่านมาหนึ่งปีเต็ม ร่างแม่ยังไม่กลับคืน ยังคงหาหมออยู่จากทุกอาทิตย์ เป็นทุกสองอาทิตย์

ไม่มีนะ โฮย่าไม่เคยมาหา มาเข้าฝัน มาไดๆ น่าจะไม่มีห่วง สนุกสนาน ได้เพื่อนใหม่ไปแล้ว อย่างที่เคยเล่าว่าเราทำเต็มที่ที่สุดแล้ว โฮย่ามีชีวิตที่น่าอิจฉา เค้ามีอิสระ ได้เที่ยว ได้รับความรัก ได้มีความสุขตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย เรามีแต่ความทรงจำดีๆ เมื่อนึกถึงโฮย่า อาโยก็ดีใจ ได้เลื่อนขั้นเป็นชนชั้นหนึ่ง ใครมีหมาที่ผูกพัน ถ้าตัวนึงตาย อีกตัวจะตายตาม อาโยคือไม่ใช่ เพราะนางอยู่ในเงาโฮย่ามาตลอด จนวันที่โฮย่าจากไป นางเลยมีตัวตนขึ้นมา หน่อยนึง ได้ไปเที่ยวทะเล เที่ยวน้ำตก (ค้นพบว่านางไม่จอยอะไรทั้งนั้น ชอบนอนกับกิน จบ) แต่เป็นลูกคนเดียวได้ไม่นาน บ้านเราก็มี แมว กระต่าย แม้กระทั่งหมูมาสร้างความปั่นป่วนให้อาโย ใครนะมีความคิดอยากเลี้ยงหมู โชคดีว่ามีหมูหาบ้านที่ต้องการบ้านชั่วคราว มาพักอยู่กับเราเดือนกว่า ก่อนขึ้นเหนือไปอยู่กับเจ้าของใหม่ที่เชียงใหม่ หมูเด็กเหมือนเบบี๋เลย กินทุก 4 ชั่วโมง โตวันโตคืน ร้องเสียงดัง พังสนามหญ้าพินาศหมด แม่ดูแลสวนสัตว์จนป่วยไปยาวๆ ลำดับล่าสุดก็ไปเซ๊งกระต่ายมาจากต่างชาติที่กำลังจะกลับประเทศ แต่ไม่ว่าจะมีสัตว์ใหญ่เล็กมาอาศัยอยู่บ้านเราอีกซักกี่ร้อยกี่พันตัว บอกเลย ไม่มีใครเหมือนโฮย่า ไม่มีใครเทียบเท่าหรือแทนที่โฮย่าในใจเราได้...ตลอดไป

 

Hoya the Great. Mommy misses you.