ไม่เคยคิดจะเลี้ยงแมว
หมาขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์ที่มีความซื่อสัตย์ ตายเพื่อปกป้องเจ้าของได้ ส่วนแมวนั้น...ใครมีอาหารอร่อยกว่าให้ก็ไป เวลาเจ้าของกลับบ้าน หมาสั่นก้นหางแทบหลุด แมวลืมตาข้างนึง บิดขี้เกียจ แล้วนอนต่อ...
ตั้งแต่ช่วงเดือนกรกฎา มีแมวจรตัวนึงตัวมอมๆ แมมๆ หน่อย มานั่งรอเข้าออฟฟิศทุกเช้า ปกติอาณาจักรโฮย่าจะมีแมวจรแวะเวียนเข้ามาบ้าง มาไล่ไก่ กุ๊กๆ และโดนพ่อไก่ไล่ตะเพิดประจำ แต่ตัวนี้ไล่แล้วไม่ไป หันหน้ามาร้องเหมียว เข้ามาพันแข้งพันขา กลับมานั่งเจี๊ยมเจี้ยมหน้าประตูขอเข้าออฟฟิศ ออฟฟิศเราก็รักสัตว์ ไม่ค่อยเล่นตัวอยู่แล้ว ก็ให้เข้ามา เข้ามาแล้วได้อาหารกิน ได้ที่นอนสบาย ก็ติดใจ มาอีกๆๆ นางเข้ามาไม่ได้ทำอะไรมาก แลดูเป็นแมวเรียบร้อย กินแล้วก็นอนยันเย็น เรายังคิดว่าแมวก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ตอนเจออาโยครั้งแรกเจ้าแมวก็ตัวโก่งขนพอง แต่ด้วยความกลัว ไม่ใช่ความดุร้าย อาโยผู้อยู่กับสัตว์โลกได้ทุกชนิดก็ไม่ได้ว่าอะไร ยอมให้แชร์พื้นที่แต่โดยดี ตอนเย็นพอเลิกงาน เราจะปล่อยนางกลับไปข้างนอกตอนกลางคืน เช้ามาเจอกันใหม่
เป็นประจำอย่างนี้ทุกวันประมาณ 2 เดือน ...แล้วอยู่มาวันหนึ่ง นางคนนี้หายไป ก็คิดว่าคงไปเที่ยว ไปติดผู้ชายที่ไหน หายไปเลย 4-5 วัน ตอนนนั้นยังแอบคิดถึง ไปถามหากับชาวบ้านแถวนั้น แต่ไม่มีใครเห็น... แล้วนางก็กลับมาเอง ท่าทางสะบักสะบอม มีแผลที่หน้า มีคราบเลือดที่ก้น ดูเพลีย ไม่มีแรง ไม่กินข้าว นอนพับตลอด เราเลยว่าท่าไม่ดีแล้ว พาไป รพส ตรวจเลือด เอ็กซเรย์ดูช่องท้อง รอพักนึง หมอก็มาบอกข่าวไม่ค่อยจะดี น้องเหมียวมีโรคสารพัดติดมาด้วย เอดส์แมว พยาธิเม็ดเลือด มดลูกอักเสบ ต้องผ่ามดลูกออก แต่ยังผ่าไม่ได้เพราะค่าเลือดไม่ดี เลยได้นอน รพส ไปยาวๆ ให้น้ำเกลือ กินยาบำรุงเลือด ตรวจเลือดวันเว้นวัน กว่าจะได้ผ่าก็เป็นอาทิตย์ ผ่าเสร็จนอน รพส ต่ออีก รพส ก็เงียบไม่ทวงตังค์เห็นเป็นลูกค้าประจำ เอามาตั้งแต่กระต่าย หนู หมา แมว (ไก่ยังไม่เคยมา) เราก็หวั่นกับบิลค่าใช้จ่ายอีแมวไม่มีชื่อนี่ หน้ายังจำกันไม่ค่อยได้เลย
เราเชื่อว่าแมวมันมีสัญชาตญาณ รู้ว่าตัวเองป่วยเลยหาที่พึ่ง มานั่งทำหน้า puss in boots มาอ้อนคลอเคลีย ทำตัวดี๊ดี จนเราต้องพาไปหาหมอ กินยารักษาพยาธิเม็ดเลือด เอดส์แมวรักษาไม่ได้ ก็ทำใจไปว่าเค้าภูมิต่ำกว่าแมวอื่น และก็มีเพื่อนไม่ได้ หรือมีได้เฉพาะแมวเอดส์ด้วยกัน เพราะติดกันได้ทางน้ำลาย มดลูกที่อักเสบผ่าทิ้งไป หมอบอกว่าขนาดใหญ่กว่ามดลูกปกติถึง 3 เท่า ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้น่าจะ...ไม่รอด
.......สรุปอยู่ รพส ไป 11 วัน รวม 2 หมื่นกว่าบาท......
มันคงเป็นแมวเราแล้วสินะ สูดหายใจลึกๆ แล้วจัดการบอก รพส อาบน้ำให้หน่อยก่อนส่งตัวคืน เสียตังค์เพิ่มอีก ไปซื้อส้วมแมว ที่นอน อาหาร ทรายแมว ไม่ให้ออกไปนอนข้างนอกแล้วนะ ป่วยแล้วก็มาให้ชั้นรักษาอยู่ดี
จริงๆ เราก็มีมาหมดแล้ว ปลา หนู กระต่าย เป็ด ไก่ ห่าน แม้กระทั่ง อิกัวน่า มีแมวสักตัวจะเป็นไรไป แต่ส่วนใหญ่เป็นสัตว์เลี้ยงนอกบ้าน มีคนงานคอยให้อาหารและเก็บกวาด ส่วนแมวตัวนี้นั้นนอนด้วยกันบนเตียง ชั้นเก็บขี้เอง แน่นอน ความรู้สึกมันต่างกัน
แต่ก็เหมือนฟ้าส่งมา ในช่วงเวลาที่เราเพิ่ง launch สินค้าไลน์แมว ชะตาก็กำหนดให้มีเหมียวมานั่งแท่นประธาน Hoya Purrkery นางจึงได้รับการสถาปนาเข้าบ้านทรายทองท่ามกลางความเศร้าโศกของ Ayoh ผู้เพิ่งได้เลื่อนขั้นเป็นชนชั้นหนึ่งได้ไม่นาน ลิงให้ชื่อแมวตัวนี้ว่า Alex (andra)
วันที่เขียน blog นี้ Alex ได้อยู่บ้านเรามาเป็นเวลาประมาณเดือนกว่า เลี้ยงแบบอิสระ เข้าออกตามอำเภอใจ แต่ก็ไม่เคยไปไหนไกล ชอบนอนอาบแดด ปีนต้นไม้ ไล่ไก่ ไล่กระรอกตามประสา ออกไปนอกบ้านแป้ปๆ ก็มาร้องขอเข้าบ้าน กินทั้งวัน กินบนโต๊ะอาหารคนด้วย เพราะวางพื้นแล้วจะเสร็จอาโย น้ำในชามกินบ้างไม่กินบ้าง ชอบกินน้ำส้วมแม้จะเทน้ำขวดรสแซลมอนสำหรับแมวให้ในชาม (เล่าให้เจ้าของร้านเพ็ทช้อปฟัง เจ้าของบอกว่าควรออกน้ำดื่มแมวรสส้วม 555) อเล็กซ์นอนในห้องนอนกับเราบ้าง นอกห้องนอนบ้าง นางนอนด้วยแล้วคนนอนไม่สบาย เพราะ Alex ชอบนอนทับตัวเรา ยกออกก็เดินกลับมาที่เดิม แล้วก็ขู่อาโยไม่ให้เข้าใกล้บริเวณเตียง นิสัย... ถ้าเป็นหมาเราฝึกให้เคารพผู้อาศัยอยู่ก่อนได้ แต่แมว... ทำไง ใครรู้ช่วยบอกที วันไหนนอนนอกห้อง นางก็อยู่หน้าห้องนั่นแหละ 6 โมงเช้าก็ร้องเหมียวๆ ขอเข้าห้อง ตรงเวลาตลอด นึกว่าใส่นาฬิกา
Alex ขี้อ้อนนะ ชอบกระโดดขึ้นตัวแล้วแหมะตรงที่ตัวชอบ โดดขึ้นคอม โดดขึ้นทุกสิ่ง เลียแข้งเลียขาประจบ แต่ถ้าไม่มีอารมณ์นางก็ไม่ยอมให้อุ้ม ดิ้น กัดด้วย หลายๆ ทีก็วิ่งมาเกาะขากัดเลย รู้ว่ากัดเล่น แต่เจ็บจริงเว้ย เบิ๊กกะโหลกไปหลายรอบ ไม่จำ
เวลาทอมมี่สามีเล่นฟัดกับบรินทร์ลูกเรา แบบต่อสู้พ่อกับลูกชาย อาโยจะตั้งท่าปกป้องบรินทร์ เคยกัดตูดทอมมี่ด้วย ทั้งๆ ที่อาโยเป็นหมาขี้กลัวมาก ยักแย่ยักยันกว่าจะรวบรวมความกล้าพุ่งเข้าใส่ ส่วน Alex นอนดูว่าใครจะชนะ จะได้ไปประจบคนนั้น...
เลี้ยงแมวง่ายกว่าเลี้ยงหมา...จริง มีกระบะทรายที่ไหนนางก็ไปที่นั่น ไม่ต้องสอนกันให้เสียเวลา อยู่เอง ไปไหนมาไหนเอง เราไม่ต้องดูแลเยอะ แต่เวลานางนึกจะยุ่ง นางก็ยุ่งวุ่นวาย พันตัวพันขา เวลาไม่อยากให้ใครยุ่ง นางก็สะบัดบ๊อบหนี นี่มันชีวิตชั้น
เออ แต่แกอยู่ในบ้านชั้น... นับวันยิ่งซ่า ยิ่งช่วงเทศกาลมีต้นคริสต์มาส มีลูกบอลห้อยยิ่งสนุกนาง กระโดดเข้าออกต้นไม้ เตะบอลกลิ้งไปทั่วบ้าน
ถือว่าเธอเป็นแมวทดลองตัวแรกของ Hoya Purrkery
เรายังต้องปรับความเข้าใจกันอีกเยอะ เจ้าเหมียว...