"เราเป็นคนค่อนข้างกลัวหมามากๆ เพราะว่าตอนเด็กเราเคยถูกหมากัดจนเราฝังใจเลยไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะเลี้ยงหมาอีก ในทางกลับกันแฟนของเราเป็นคนชอบหมามากโตมากับบอร์เดอร์คอลลี่ที่บ้านพ่อแม่ที่อังกฤษ และไม่เก็ทแมวแบบสุดๆ แต่เค้าก็จะลองเปิดใจเลี้ยงแมวกับเราดูเราเลยแอบคิดเล็กๆค่ะ ว่าเราอาจจะลองเปิดใจกับหมาดูบ้าง

แล้วเราก็ตกลงรับน้องนิชา (black lab) และไลล่า แมวสามสีมาในเวลาไล่เลี่ยกัน ต้องบอกเลยค่ะว่าช่วงแรกๆที่รับทั้งสองเข้ามานั้นเป็นช่วงเวลาที่ยากมากๆเลย ไม่ได้นอน เครียด บ้านพัง (วอปเปเปอร์หายไปหนึ่งแถบ) ทำงานไม่ได้ เพราะถึงแม้ว่าเราสองคนคิดว่าเราพร้อมแค่ไหน แต่เราก็ไม่ได้พร้อมขนาดนั้น

เราไม่ได้คิดให้รอบคอบถึงความต้องการของสายพันธุ์ของเค้า แล้วตัวนิชาเองก็ต้องการได้รับความสนใจตลอดเวลา ช่วงแรกๆโลกเราต้องหมุนรอบๆ นิชาซึ่งเราสองคนก็ต้องปรับตัวมากๆ พอสมควรว่าเราจะเริ่มสร้างบาลานซ์ภายในบ้านกันได้ ยังไม่รวมไปถึงความต่างกันระหว่างหมาและแมวที่เราต้องให้พวกเค้าค่อยๆ ปรับตัวเข้าหากัน

ความสัมพันธ์ของนิชากับไลล่าก็ไมได้ดีกันตั้งแต่แรก เพราะนิชาอยากเล่นด้วยตลอดเวลาในขณะที่ไลล่านั้นก็คือกลัวความใหญ่ของนิชา เราต้องศึกษาพฤติกรรมและภาษากายของเค้าทั้งสองมากขึ้น จนมาจบด้วยวิธีป้อนขนมไลล่า โดยให้นิชาหมอบอยู่นิ่งไปเรื่อยๆ จนกระทั้งไลล่าเข้าใจว่านิชาไม่เป็นอันตราย และนิชาเข้าใจบางว่าตัวเองต้องรอให้ไลล่าเข้าหาก่อนถึงจะเลียไลล่าได้ จนกระทั้งไลล่าเริ่มดมๆ นิชา เริ่มเลียๆ แต่งขนให้นิชา ตบหางนิชาเล่น จนตอนนี้แบ่ง(แย่ง)ขนมจากนิชาได้แล้ว เราทั้งสองคนดีใจกันมากๆ ซึ่งปัจจุบันเค้าทั้งสองจะสลับกันเลียขนให้กันไปมา ยกเว้นไลล่าไม่ค่อยจะแฮปปี้เท่าไหรกับการแต่งขนของนิชาเนื่องจากว่าเปียกเกินไปสำหรับไลล่า จนบางทีเราต้องเอาผ้ามาเช็ดๆออกให้ไลล่าบ้าง (ฮ่าๆ)

นิชากับไลล่าเปลี่ยนชีวิตของเราสองคนมากๆ จากเราที่เป็นคนเก็บตัวไม่ค่อยคุยกับใคร กลายเป็นเริ่มออกไปข้างนอกกันมากขึ้น เริ่มคุยกับคนมากขึ้น เพราะว่านิชาเป็นหมามหาชนจริงๆค่ะ เป็นมิตรกับทั้งคนและสัตว์ พาไปเดินสวนแต่ละทีคือ ได้เพื่อนกลับมาตลอดไม่ว่าจะหมาจะคน เนื่องจากนิชาจะชินกับการหมอบเพื่อรอให้ไลล่าเข้าหา เวลาเค้าเจอเพื่อนหมาใหม่ๆ นิชาจะหมอบนำชวนเล่นก่อนเลยค่ะ แฟนเราที่เป็นคนชอบเข้าสังคมอยู่แล้วก็เลยยิ่งได้เจอเพื่อนมากขึ้น มีคนคุยกับเค้ามากขึ้น เรียกได้ว่านิชาเป็นตัวเริ่มบทสนทนาได้อย่างดีเลยค่ะ นิชาช่วยละลายความกลัวของเราที่มีต่อหมาใหญ่ ส่วนไลล่าก็เข้ามาละลายกำแพงใจที่มีต่อแมวกับแฟนของเรา

เรากับแฟนได้คุยกันว่าสังคมคนเลี้ยงสัตว์น่ารักกันมากๆ จริงๆ แต่ละคนใจดี เข้าหากันได้อย่างไม่เคอะเขิล คุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวของหมาแมวของกันและกันอย่างสนุกสนานเป็นกันเอง ซึ่งเราจะไม่มีวันรู้ได้เลยถ้าไม่มีนิชาและไลล่า เราสองคนออกไปข้างนอกกันมากขึ้นเพื่อพานิชาไปออกกำลังกาย ซึ่งผลพลอยได้ก็คือเราน้ำหนักลงไป 5 กิโล เรียกได้ว่าได้ลุกมาออกกำลังกายนี้ก็เพราะหมานี้แหละค่ะ จากที่วันเสาร์อาทิตย์เราคิดว่าเราจะไปกินอะไรที่ไหน กลายเป็นเราคุยกันว่าจะพานิชาไปเล่นอะไรที่ไหนแทน

สำหรับบ้านที่เลี้ยงหมาและแมวแบบบ้านเรา ขนมและอาหารเป็นเรื่องที่วุ่นวายมากๆจริงๆค่ะ เพราะว่าเค้าทั้งสองต้องการแตกต่างกันคนกระทั้งเราเจอขนมของ Hoya กลายเป็นง่ายไปเลยค่ะ เพราะว่าทานได้ทั้งกับหมาและแมว บวกกับนิชาที่เป็นหมาอวบระยะสุดท้ายก็คือสบายใจขึ้นเยอะ เรามักใช้ขนมของ Hoya ในการฝึกนิชากับไลล่าค่ะซึ่งทั้งคู่ก็แฮปปี้มากๆ ไลล่ากับนิชาจชอบมากๆ คือปอดหมู เพราะจะนิ่มๆ ตับเป็ดกรอบๆ ก็ชอบเช่นกัน และหลายๆครั้งที่เราต้องประชุมออนไลน์ เราแค่ให้ Bully stick กับนิชาไป คือได้ความสงบกลับมาเลยหละค่ะ
ทั้งนิชากับไลล่า มักมีเรื่องราวให้เราสองคนเซอร์ไพรขซ์ได้ตลอดเวลา ทุกวันมีทั้งเรื่องให้หัวเราะ ไม่มีวันที่น่าเบื่อเลยจริงๆค่ะ"



Let's Grow Old Together