เรื่องราวของเรา

Hoya เป็นน้องหมาตัวแรกของเราตอนอยู่ที่อเมริกา Hoya จะมีปัญหาถ่ายเหลว ถ่ายนิ่ม อยู่บ่อยๆ เป็นทีเป็นนาน และมีคราบน้ำตาที่ชัดเจน เราก็พยายามหาความรู้ เปลี่ยนอาหาร ให้อาหารเสริม เริ่มไปลงเรียน pet nutrition ศึกษาการดูว่าอาหารที่ดีต้องประกอบด้วยอะไรบ้าง ลองทำขนมน้องหมาเอง เราให้อาหารที่มีคุณค่า มีโปรตีนคุณภาพดี ตั้งแต่ Hoya ยังอายุไม่มาก Hoya ขึ้นสวรรค์ไปตอนอายุ 13.5 ขวบซึ่งถือว่าสุดทางสำหรับสายพันธุ์ bulldog ที่ทั้งหน้าสั้นและตัวใหญ่ (มาก)

ตอนย้ายโฮย่าและครอบครัวมาเมืองไทย เราพบว่าอาหารหมา และขนมหมาที่ดีนั้น หายากและมีราคาสูงมาก จึงได้มาลองทำเองที่บ้าน ทดลองวัตถุดิบชนิดต่างๆ ระยะเวลาในการอบ และอุณภูมิที่เหมาะสม เพื่อให้คงคุณค่าทางอาหารไว้ให้ครบถ้วน และสามารถพกพาไปที่ต่างๆ ได้สะดวก เหมาะกับการให้เป็นรางวัล และเวลาต้องการสอนคำสั่งใหม่

Hoya Barkery เกิดจากความตั้งใจที่จะให้สัตว์เลี้ยงมีอายุยืน สุขภาพแข็งแรง ได้อยู่กับเราไปนานๆ เราเลือกในส่ิงที่เราเชื่อว่าดีที่สุดสำหรับน้องหมา เพราะเค้าคือส่วนหนึ่งของครอบครัว ที่เราอยากให้แก่ไปด้วยกัน Let’s grow old together!

แนะนํา CEO

โฮย่ามาจาก West Virginia นางไม่ใช่ English Bulldog แต่นางเป็น Olde English Bulldogge หน้าก็ย่น น้ำลายก็ยืด ใครเห็นก็ต้องกลัว แต่โฮย่าเป็นหมาที่นิสัยดี น่ารัก เป็นมิตรกับทุกคน หูตั้ง หางกระดิกทุกครั้ง ที่มีคนมาหา

โฮย่ามีชีวิตที่ดีเลยแหละ อยู่ที่เมือง Arlington รัฐ Virginia เป็นเมืองรักหมา หมามีที่วิ่งเล่นมากมาย ร้านอาหารให้หมานั่งได้มีมาก มีโรงแรมหมา โรงเรียนหมา ผู้คนก็รักหมา มีงานหมาอยู่เรื่อยๆ โฮย่าไปนั่งหน้าแป้น ได้รางวัลมาก็หลายที่ ในรัฐ Virginia เองก็มีที่เที่ยวธรรมชาติ มีลําธาร ให้หมาลงได้ มีภูเขาที่เอาหมาไปปีนด้วยได้ ชีวิตคือดีย์ เราก็พาโฮย่าไปในที่ที่คนไม่พาบูลด้อกไป เป็นบูลด้อกตัวเดียวที่พิชิตขุนเขา นอนเต้นท์ ยิงนก ตกปลา 

โฮย่ารักทุกคน อยู่ได้กับทุกสรรพสัตว์ ไก่ เป็ด หนู แมว กระต่ายที่เรามีในสังกัด ตอนนี้โฮย่ากลับดาวหมาแล้วเมื่ออายุ 13.5 ปี ในฐานะแม่หมาคนหนึ่ง เราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว โฮย่าไม่เคยป่วย เค้ามีความสุขตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้ายของชีวิต ขอบคุณพี่โฮย่าที่เข้ามาเติมเต็มชีวิต daddy and mommy คับ

แนะนํา vice president

Ayoh อาโย มีชื่อ จริง (ที่ไม่มีใครเรียก) ว่า อายาโนะจัง อาโยเป็นน้องหมาที่เรารับมาเลี้ยงจากเชียงรายเมื่อปลายปี 2020

แบ๋มและทอมมี่ทำงานกับ dog rescue organisation ที่อเมริกามานาน 7 ปีก่อนจะกลับมาเมืองไทย เรารับเป็นบ้านชั่วคราว (foster home) ให้กับหมาจรหาบ้านทีย้ายมาจากรัฐต่างๆ ก็คือรับเลี้ยงดู ขัดเกลาทั้งหน้าตาและนิสัย จนกว่าน้องจะได้บ้าน พอกลับมาเมืองไทยเลยคิดว่าเราพร้อม แล้วที่จะมีสมาชิกเพิ่ม

น้องเบียร์ (ชื่อเก่า) เป็นโกลเด้นโดนทิ้งเร่ร่อน หาอาหารกินเองข้างทาง จนวันนึงไป กินเนื้อ ที่มียาเบื่อเข้า อาเจียน จนอาการโคม่า ม้ามโต โลหิตจาง เป็นพยาธิเม็ดเลือด โอ๊ยสารพัด ไม่มีคนอยากช่วยเพราะกลัวต้องรับผิดชอบค่ารักษา เจ้าของปฎิเสธรับกลับ โชคดีมีหน่วยกู้ภัยไปช่วยส่ง รพ สัตว์ ระดมทุนช่วยน้องเลยได้อยู่ รพ รักษาตัวยาวๆ หลายเดือน ตอนแบ๋มกับทอมมี่ไปเจอก็น่าจะล่วงเลยมาเป็นครึ่งปีแล้ว

เบียร์บินมาวันที่ 31 ตุลา มาอยู่บ้านวันแรกๆ เปลี่ยนชื่อ เป็น Ayoh (คือ Hoya กลับหลัง) ก็ต้องปรับการพอประมาณ น้องไม่ชินกับการเป็นหมาในบ้าน ปล่อยไปฉี่ทีกว่าจะเอา กลับเข้าบ้านได้ ชอบไปนอนจุ่มน้ำขัง ไปหลบตามแท้งนํ้า เพราะมันเย็น อึฉี่ก็ต้องฝึกกันใหม่ ใช้เวลาประมาณเดือนนึงถึงเริ่ม ดีขึ้น นิสัยติดตัว ดีๆ อื่นๆ ก็เช่น แทะต้นไม้ คาบรองเท้า คุ้ยขยะ ปีนครัว กินแบบคิดว่าพรุ่งนี้ไม่มีจะกิน เราก็ต้องเข้าใจว่าชีวิตก่อนหน้านี้เค้าเป็นยังไงมา หน้าตาสวย นิสัยแบบนี้ เราจึงให้ฉายานางว่า #ทองห่อขี้ริ้ว